Ραϊμπολίνι, Φραγκίσκος ντι Μάρκο

(Raibolini, 1450 – 1518). Ιταλός ζωγράφος, χαράκτης, γλύπτης και αρχιτέκτονας. Καταγόταν από την Μπολόνια. Αρχικά έγινε γνωστός ως χρυσοχόος και χαράκτης και με την ιδιότητα του αυτή εργάστηκε στο νομισματοκοπείο της Μπολόνια. Ασχολήθηκε επίσης με την αρχιτεκτονική και γλυπτική. Όταν συνδέθηκε φιλικά με τον Μαντένια, αποφάσισε να ασχοληθεί με τη ζωγραφική, οι δε πρώτοι του πίνακες, που τους παρουσίασε το 1490, εκτιμήθηκαν ιδιαίτερα. Στο τέλος του 15ου αι. άνοιξε εργαστήριο μαζί με τον Λαυρέντιο Κόστα, το οποίο πολύ γρήγορα έγινε ονομαστό στην Ιταλία. Τα κυριότερα γνωρίσματα της τεχνοτροπίας του είναι η ζωηρότητα του χρώματος και η θαυμάσια τρυφερότητα της έκφρασης, παρά την επίδραση του Περουτζίνο και του Ραφαήλ. Ανάμεσα στα πιο χαρακτηριστικά έργα του είναι: Η Παρθένος ανάμεσα σε αγίους και αγγέλους, Ο ενταφιασμός του Χριστού (Πινακοθήκη Ακαδημίας Επιστημών, Τουρίνο), Ο ευαγγελισμός της Θεοτόκου (Μουσείο Μπρέρα, Μιλάνο), Η στέψη της Θεοτόκου» (μητρόπολη Φεράρα), Η παρθένος η επιλεγόμενη του σεισμού (κοινοτικό μέγαρο Μπολόνια), Σκάπι (Πινακοθήκη Ουφίτσι), Η παρθένος με το παιδί Ιησού (Πινακοθήκη Μποργκέζε) και Η σταύρωση (Μουσείο Λούβρου).